bərəks

z. <fars. bər və ər. əks> Əksinə olaraq, əksinə, tərsinə, ziddinə, zidd. Bərəks danışmaq. – <Balaqardaş:> Hər kim mənə bərəks getdi, vay onun halına!. . N. V.. <Mehri xanım:> . . Sən niyə onun sözünə bərəks gedirsən. Ə. H.. Hacı Səməd, başqa müsəlman atalara bərəks olaraq, uşaqlarının dərslərinə, ədəb və tərbiyəsinə çox fikir verirdi. S. S. A..